De War on Drugs Werkt Niet: Een Nieuwe Kijk op Cannabisbeleid met Tom Meeuws

In een openhartig interview geeft Tom Meeuws, schepen in Antwerpen voor de partij Vooruit, een verfrissende kijk op het huidige drugsbeleid. Meeuws, bevoegd voor sociale zaken en milieu, pleit voor een fundamentele herziening van de aanpak, waarbij de focus verschuift van een repressieve “war on drugs” naar een beleid gebaseerd op gezondheid, rechtvaardigheid en wetenschappelijke evidentie.

De Falende “War on Drugs”

Meeuws uit kritiek op de term “war on drugs”, omdat deze volgens hem de werkelijke doelstellingen van het beleid verdoezelt.

Mijn kritiek op de war on drugs is het verdoezelt met welk doel je aan het eh beleid aan het voeren bent.

Hij stelt dat de term een “fronttaal” is die een zakelijke evaluatie van het beleid verhindert. Meeuws benadrukt dat het beleid vaak geen heldere doelen heeft, waardoor het moeilijk te beoordelen is of het effectief is.

Beleidsdoelen en Rechtvaardigheid

Als socialistisch politicus benadrukt Meeuws het belang van rechtvaardigheid als leidraad voor beleid. Hij stelt dat ieder beleid getoetst moet worden aan de vraag of het rechtvaardig is en of het niemand achterlaat. Meeuws hekelt het feit dat het huidige drugsbeleid vaak onbedoelde neveneffecten heeft, zoals het criminaliseren van jonge mensen en het opleggen van een zware last op kwetsbare families.

Met name dat je meteen ook heel wat jonge vaders hun toekomst compleet ontzegt. Want dan komen die buiten met een strafblad.

Gezondheid als Prioriteit

Meeuws pleit voor een drugsbeleid dat in de eerste plaats een gezondheidsbeleid is. Hij stelt dat in een tijd van verlichting, waarin de vrije wil van mensen wordt erkend, het beleid niet gebaseerd mag zijn op morele oordelen.

Drugsbeleid moet in de eerste plaats in deze tijden van verlichting waarbij we de vrije wil van mensen erkennen, waarbij we dus niet vanuitgaan dat er van hogerhandand nog geoordeeld moet worden en al zeker niet moreel geoordeeld moet worden, zou drugsbeleid uiteraard 100% ingebed moeten zijn in een gezondheidsbeleid.

Hij benadrukt dat preventie, voorlichting en veilige producten centraal moeten staan.

De Rol van Experten en Wetenschappelijke Evidentie

Meeuws benadrukt het belang van een open debat gebaseerd op wetenschappelijke evidentie en de input van experten. Hij is kritisch op de rol van de politie in het debat en stelt dat zij niet de waarheid in pacht hebben. Meeuws haalt een interessant voorbeeld aan van een anesthesist die hem erop wees dat cocaïne vanuit gezondheidsoogpunt mogelijk minder schadelijk is dan andere middelen.

Ik vind dat politici niet moeten doen alsof ze daar de waarheid in pacht hebben. Dat kan niet. Dat hebbenpolitici 100 jaar bewezen dat ze rond drugs werkelijk geen enkele waarheid in pacht hebben.

Legaliseren en Reguleren: Een Noodzakelijke Stap

Meeuws pleit voor het legaliseren en reguleren van drugs, waarbij hij direct de koppeling maakt met strenge controle op productie en distributie. Hij waarschuwt voor de fouten die gemaakt zijn met alcohol, waarbij de distributie te vrij is en er te veel reclame wordt toegestaan.

De Media en het Publieke Debat

Meeuws is kritisch op de rol van de media in het publieke debat over drugs. Hij stelt dat er een totaal onvermogen is om een tegensprekelijk debat te voeren en dat het vaak verzandt in clichés en dooddoeners. Meeuws hekelt de sensatiezucht en het moraliserende toontje dat vaak gehanteerd wordt.

Rechtvaardigheid en Sociale Ongelijkheid

Meeuws benadrukt dat het drugsbeleid niet los gezien kan worden van sociale ongelijkheid. Hij stelt dat mensen in een kwetsbare positie vaker het slachtoffer worden van het huidige beleid en dat de gevangenispopulatie een afspiegeling is van de sociale ongelijkheid in de samenleving.

We moeten opletten dat ons veiligheidsbeleid, ons drugsbeleid en ons detentiebeleid dat ook nog eens niet gaan reproduceren, hè.

Een Oproep tot Actie

Meeuws roept op tot een parlementair initiatief om de drugswet te evalueren en tot een nieuwe maatschappelijke consensus te komen. Hij benadrukt dat het debat gevoerd moet worden op basis van feiten en wetenschappelijke evidentie, en niet op basis van morele oordelen. Meeuws pleit voor een gezamenlijke aanpak op Europees niveau.

Leren van het Verleden: Alcohol- en Tabaksbeleid

Meeuws benadrukt dat er veel geleerd kan worden van het alcohol- en tabaksbeleid. Hij wijst op de fouten die gemaakt zijn met betrekking tot distributie en reclame en pleit voor een strenge regulering van de verkoop van drugs.

We hebben heel veel fouten gemaakt in de distributie die we veel te vrij hebben gemaakt en uiteraard dan nog eens de massa’s reclame die we daarond hebben toegestaan.

Een Correcte Plaats in de Maatschappij

Meeuws sluit af met een pleidooi om drugs een correcte plaats in de maatschappij te geven. Hij stelt dat het niet langer mogelijk is om drugs te bannen en dat we moeten leren omgaan met middelengebruik op een manier die de gezondheid van de bevolking beschermt.