Naar een nieuw drugsbeleid: Een interview met Jinnih Beels
In een recent interview met de Cannabiskenners podcast, sprak Jinnih Beels, Antwerps schepen namens de partij Vooruit, openhartig over de noodzaak van een ander drugsbeleid in België. Beels benadrukt dat haar persoonlijke mening over roesmiddelen is om er ver van te blijven. Ze ziet het echter als haar politieke verantwoordelijkheid om beleid te maken dat het algemeen belang dient, los van persoonlijke keuzes.
Huidig beleid faalt
Volgens Beels is het huidige drugsbeleid inefficiënt en gebaseerd op emoties en ideologie in plaats van feiten. Ze stelt dat de huidige drugswet, die al meer dan 100 jaar oud is, niet meer aansluit bij de huidige samenleving.
“Een wet die opgesteld is in een samenleving die er toen volledig anders uitzag dan de samenleving waar we vandaag in leven, is geen efficiënte wetgeving,” – Jinnih Beels.
Het huidige beleid kan volgens haar worden samengevat als “try, fail, retry, repeat”. Ze is van mening dat het strafrecht niet de oplossing is voor een gezondheidsprobleem.
“Je kan een gezondheidsprobleem niet uit de wereld helpen door te denken dat je alles achter een verbod steekt,” – Jinnih Beels.
Drie pijlers voor een nieuw beleid
Beels pleit voor een drugsbeleid dat gebaseerd is op drie pijlers: preventie, schadebeperking en hulpverlening, en repressie. Ze benadrukt dat het huidige beleid onevenwichtig is, met een te sterke focus op repressie en te weinig aandacht voor preventie en schadebeperking.
“Als je kijkt naar het evenwicht van de drie pijlers, dan weegt de weegschaal volledig door aan de kant van de repressie,” – Jinnih Beels.
Ze stelt voor om een nationale drugscommissaris aan te stellen die een uniform kader kan bepalen, terwijl er ruimte blijft voor een op maat gemaakt beleid voor lokale besturen.
Cannabis als startpunt
Beels is blij dat haar partij de discussie over het legaliseren, controleren en reguleren van cannabis Beelspreekbaar maakt. Ze ziet dit als een belangrijk startpunt en geen experiment meer, gezien de vele onderzoeken en feiten die al verzameld zijn.
“Er is genoeg geëxperimenteerd. Laten we nu die zaken omzetten in beleid,” – Jinnih Beels.
Hypocrisie rond roesmiddelen
Beels wijst op de hypocriete houding van de samenleving ten aanzien van roesmiddelen. Ze benadrukt dat alcohol en tabak, twee van de meest schadelijke en verslavende drugs, legaal verkrijgbaar zijn.
“Alcohol is in de top vijf van de meest verslavende drugs en staat denk ik op nummer één als je moet spreken over de meest schadelijke drugs,” – Jinnih Beels.
Ze stelt dat de prijs die de samenleving betaalt voor alcoholgebruik veel groter is dan vaak wordt erkend.
Drempels inbouwen
Beels pleit voor het inbouwen van drempels om aan schadelijke roesmiddelen te geraken. Ze verwijst naar voorbeelden in andere landen, zoals Nederland en Scandinavië, waar de verkoop van alcohol strenger is.
“Hoe schadelijker uw drugs is of kan zijn, hoe meer drempels dat je ook zou moeten inbouwen in uw samenleving om daaraan te kunnen geraken,” – Jinnih Beels.
Redenen voor gebruik
Beels erkent dat de meeste gebruikers recreatieve gebruikers zijn die roesmiddelen gebruiken om te ontspannen en te ontstressen. Ze benadrukt echter dat er ook mensen zijn die roesmiddelen gebruiken om problemen te vergeten, zoals eenzaamheid, werkloosheid of discriminatie.
“Roesmiddelen zijn van alle tijden geweest, gebruik is van alle tijden geweest,” – Jinnih Beels.
Verantwoordelijkheid van de overheid
Volgens Beels moet de overheid haar verantwoordelijkheid nemen om mensen te helpen en te beschermen. Ze gelooft niet in een aanpak die alleen gericht is op repressie.
“Wij maken er zodanig een ideologisch debat van dat er zelfs geen ruimte is om dat heel eerlijk en transparant te voeren,” – Jinnih Beels.
Politieke correctheid
Beels stelt dat politieke partijen vaak de neiging hebben om naar het politiek correcte te kijken in plaats van naar wat het probleem daadwerkelijk is en hoe het kan worden opgelost. Ze pleit voor een open en eerlijk debat, zonder taboes, over het drugsbeleid.
“Kunnen we het alstublieft in alle openheid en zonder taboes belspreken?” – Jinnih Beels.
Struisvogelpolitiek
Beels is het niet eens met de stelling van sommige politici dat er al genoeg problemen zijn met alcohol en tabak en dat er geen ruimte is voor andere drugs. Ze vindt dat dit neerkomt op struisvogelpolitiek en het ontlopen van de verantwoordelijkheid als overheid.
“Dat vind ik een heel moeilijke om op die basis aan beleid te doen,” – Jinnih Beels.
Geen drugsvrije samenleving
Beels gelooft niet in een drugsvrije samenleving. Ze is van mening dat het probleem beheersbaar moet worden gemaakt door middel van een doordacht beleid dat is losgekoppeld van emoties en ideologie.
“Ik geloof wel dat je het probleem beheersbaar moet maken,” – Jinnih Beels.
Lessen trekken uit het buitenland
Beels verwijst naar voorbeelden in het buitenland, zoals Portugal, Canada en Uruguay, waar een ander drugsbeleid is ingevoerd. Ze stelt voor om te kijken naar deze voorbeelden en lessen te trekken voor België. Portugal decriminaliseerde drugs in 2000 en heeft sindsdien positieve resultaten geboekt.
Etnisch profileren
Beels erkent dat etnisch profileren een probleem is bij de politie. Ze stelt dat bepaalde mensen met een andere huidskleur gemakkelijker aan de kant worden gezet voor een controle.
“Ik denk inderdaad wel dat bepaalde mensen met een huidskleur veel gemakkelijker aan de kant zullen worden gezet voor een controle,” – Jinnih Beels.
Ze pleit voor een factuele aanpak om dit probleem aan te pakken.
Rol van de media
Beels benadrukt de belangrijke rol van de media in het debat over drugs. Ze is van mening dat veel media meer geïnteresseerd zijn in het halen van een scoop dan in het weergeven van de feiten.
“Heel veel media, heb ik de indruk, lijken meer geïnteresseerd te zijn in het halen van een scoop dan het weergeven van de feiten,” – Jinnih Beels.