Een krasse uitspraak tussen neus en lippen
Op woensdag 17 januari mocht N-VA-partijvoorzitter Bart De Wever wederom zijn licht laten schijnen over het lokaal, federaal en internationaal drugbeleid. Buiten het feit dat hij “Knokke Off” niet kan smaken werd er in de
“Ik vind dat immoreel. Het lost ook niets op. Waar men het probeert, wordt de criminaliteit alleen maar erger. En ik denk dat we op heel wat componenten, van de coke die groeit in Zuid-Amerika tot de neus in Europa waarin hij verdwijnt, nog heel veel stappen vooruit kunnen zetten.” Bart De Wever
Het eerste deel van deze uitspraak is een moraliserende mening, het tweede een leugen en het derde een bewijs van een gebrek aan kennis van botanie en chemie. Maar laat ik het in deze column houden bij de leugen. Daar durven neuzen immers wel eens van te groeien. In het voorbije decennium werd cannabis, wereldwijd de meest gebruikte illegale drug, voor recreatieve consumptie gelegaliseerd in onder andere Uruguay, Canada en intussen 24 Amerikaanse Staten (op federaal niveau staat cannabis er echter voorlopig nog op dezelfde lijst als pakweg heroïne). Onze bezorgde Antwerpse burgervader stelt dus kort gezegd dat het uit het strafrecht halen van een plant leidt tot meer criminaliteit.
“Een gedoogbeleid brengt per definitie een vorm van vaag en onbegrijpelijk beleid met zich mee.” Tom Decorte, criminoloog
Dus geen gedogen zoals in Nederland; waar onze kersverse kandidaat-premier tijdens het interview trouwens, zonder enige vraag om verduidelijking of kritische bedenking van de journaliste, nogmaals naar mocht verwijzen als het “Narcoland” van Europa. Alsof Nederland cannabis of welke andere drug zonder succes zou hebben proberen te reguleren en daar faliekant in is mislukt. Met als resultaat dat het land geteisterd wordt door een golf aan geweld. In dit betoog over Nederland verwijst hij in één adem graag naar de moorden in de “bovenwereld”. Het feit dat één van die slachtoffers van de war on drugs, misdaadjournalist Peter R. De Vries, fel gekampt was tegen deze oorlog, laat hij evenwel onbenoemd. En natuurlijk zoals het hoort in een debat gaan noch de journaliste noch de drugscommissaris dieper in op deze uitspraak. Maar goed, het mag duidelijk zijn dat, tot op de dag van vandaag, gedogen nog net iets anders is dan reguleren. Hetgeen de burgemeester van de grootste stad van Vlaanderen, op een half uurtje rijden van de Nederlandse grens, zou moeten weten. Het feit dat er tevens door de Nederlandse politie en justitie de laatste decennia steeds repressiever werd opgetreden tegen de teelt en groothandel van cannabis, is natuurlijk ook totaal irrelevant in zijn betoog.
Maar laten we als voorbeeld Canada nemen dat in 2018 op landelijk niveau in één klap de regulering van de recreatieve cannabismarkt realiseerde. Wat blijkt? In Canada is er geen correlatie tussen het reguleren van de cannabismarkt en een gestegen criminaliteit. Zo concludeerden onderzoekers, op basis van data van de Canadian Uniform Crime Reporting Survey uit de periode 2015-2021 het volgende: “Our findings suggest that Canada’s cannabis legalization was successful in reducing cannabis-related criminalization among adults. There was also a lack of evidence for spillover effects of cannabis legalization on adult property or violent crimes.”
“Maar als je miljarden aan criminele cash de samenleving laat binnenstromen, dan komt die overal boven: in terrorisme, prostitutie, mensenhandel, kindermisbruik, corruptie. En dat crimineel geweld is maar het topje van de ijsberg.” Bart De Wever
Wat wel blijkt is dat bijna driekwart van de Canadezen 5 jaar na de legalisering intussen zijn cannabis via een legaal kanaal aankoopt. Drie jaar na de regulering van het gebruik door volwassenen bracht deze legale markt al meer op voor de Canadese economie dan belangrijke sectoren zoals de media, ijzer-, goud-, kalium- en kopermijnen, vlees, brouwerijen, kleding of houtproducten. Het gaat hier dus allemaal om Canadese dollars die niet langer geïnvesteerd worden in terrorisme, prostitutie, mensenhandel, kindermisbruik, corruptie. En waar de overheid nog eens belasting kan op heffen. Om deze vervolgens bijvoorbeeld te steken in een goede hulpverlening, preventie en onderwijs. Toevallig alle drie beleidsdomeinen op het niveau waar de N-VA in de regering zit. En waar Bart De Wever in de hoedanigheid van Vlaams parlementslid eveneens onder meer die 4% volwassen cannabisconsumenten dient te vertegenwoordigen. Deze laatste mogen enkel maar hopen dat hij het na de verkiezingen van komende juni en oktober wat rustiger aan kan doen. Want drie jobs combineren is toch ook niet goed voor de gezondheid, zullen we maar zeggen.
Rest er enkel de vraag waarom dergelijke leugens rond andere thema’s in de media niet getolereerd worden. Is het omwille van het taboe of stigma waarmee de voornoemde 4% Vlamingen de dag van vandaag geconfronteerd worden. Maar dit alles zou me echter te ver leiden dus houd ik die vraag maar beter voor een volgende column.
Eén antwoord op “Een krasse uitspraak tussen neus en lippen”
Reacties zijn gesloten.
Sterk stuk.
Graag had ik nog het volgende toegevoegd.
In Colombia is het kweken van Cannabis toegestaan voor persoonlijk gebruik en is er momenteel geen wet die cannabis gebruik in publieke ruimte verbiedt.
Hetzelfde geldt voor enkele andere Zuid-Amerikaanse landen.
Verder kan men in Colombia en meerdere andere landen legaal coca-planten/bladeren kweken.
Wordt dan ook gebruikt in tal van traditionele producten en thees.
Mocht men dus in Europa hetzelfde doen en cannabis alsook de kweek van coca bladeren toestaan, dan zou men al een heleboel import van deze landen kunnen voorkomen.