De Antwerpse strijd tegen blaadjes en prentjes

Met de ronkende kop “Multidisciplinaire actie op handelszaken in Brasschaat” maakte de politiezone Brasschaat afgelopen dinsdag bekend dat men in samenwerking met een hele hoop andere Lokale Politiediensten, de sociale inspectiediensten (RSVZ, RVA), controleurs van de FOD Economie, FOD volksgezondheid, het FAVV, Douane en het ARIEC Antwerpen van de Federale Politie in overleg met de FGP, het Antwerps Parket en het arbeidsauditoraat, heel wat werk had verzet. De missie van deze vereende krachten was kraakhelder: “nagaan of de betrokken handelszaken zich niet bezighouden met illegale activiteiten die de lokale economie ondermijnen en voorkomen dat lokale handelszaken worden gebruikt voor criminele inmenging en overlast veroorzaken in de buurt.”

Wel een dagbladhandel maar geen dagblaadjeshandel

Zo vielen deze beschermers van de lokale economie op dinsdag 23 januari onder andere binnen bij een al even lokale ondernemer in de vorm van een dagbladhandel. Deze verkocht naast kranten, krasloten, sigaretten en blikjes bier immers: “producten die gebruikt worden bij de verkoop en het gebruik van drugs”. Waar ging het nu bij deze inbeslagname concreet over? Dit werd gedetailleerd opgesomd door de betrokken communicatiedienst: 29 glazen rookpijpjes, 3 precisieweegschaaltjes (met bijgeleverde batterijen), 33 crunchers of grinders, 22 aanstekers met allerlei cannabisafbeeldingen, 400 gripzakjes en last but not least: 747 verschillende pakjes lange blaadjes. Welke betrokken dienst verantwoordelijk was voor het tellen van deze 747 pakjes en het checken van alle afbeeldingen op de aanwezige aanstekers, werd er echter niet bij vermeld.

Niets nieuws onder de zon

Dat dit soort acties, waarbij de vormgeving en aanwezige afbeeldingen op gebruiksvoorwerpen een aanleiding vormt om bestuurlijke actie te ondernemen, is niets nieuws. Zo greep men vier jaar geleden in het Antwerpse Ekeren al kordaat in tegen de verkoop van grinders met een cannabisblad en afbeeldingen van Bob Marley omdat deze: “duidelijk waren bestemd om cannabisgebruik te vergemakkelijken”. Of er bijvoorbeeld sindsdien in de bibliotheek van Ekeren nog pakweg een LP of CD met het nummer Nederwiet van Doe Maar te leen is, is nu maar de vraag natuurlijk.

Een geslaagde actie?

Maar goed, terug naar het Brasschaat van vandaag. Want bij een goed beleid horen naast heldere doelstellingen ook passende resultaten. Heeft deze bestuurlijke aanpak: “die inzet op het voorkomen en bestrijden van lokale inmenging vanuit de georganiseerde criminaliteit” het beoogde effect gehad. Dit is maar de vraag. Het lijkt er hier eerder op dat de consument van legale CBD cannabis door deze actie juist in de armen geduwd wordt van de grote online internationale georganiseerde criminaliteit van bol.com of Amazon.com. Waardoor de lokale krantenwinkel eerder het slachtoffer is van deze inmenging van de lokale besturen in de lokale economie.